Narodni muzej u Kragujevcu u saradnji sa ustanovom Spomen-park „Kragujevački oktobar” organizuje izložbu „Kragujevačka tragedija 1941” u periodu od 26. oktobra do 21. novembra, u galeriji Radio televizije Srbije u Beogradu.
Osam decenija od pogroma koji se dogodio u Kragujevcu biće obeleženo dokumentarno-istorijskom izložbom „Kragujevačka tragedija 1941” autora Staniše Brkića, muzejskog savetnika - istoričara i Jelene Davidović, muzejske savetnice - istoričarke umetnosti Spomen-parka „Kragujevački oktobar“, kao i tematskom izložbom „Kragujevačka tragedija u delima Nikole Koke Jankovića“ autorke Katarine Babić, višeg kustosa - istoričarke umetnosti Narodnog muzeja u Kragujevcu.
Galerija Nikole Koke Jankovića predstaviće se izborom od 26 umetničkih dela iz zbirke Jankovićevog legata, tačnije sa 19 crteža, 5 reljefa i 2 skulpture.
Društveno-istorijski kontekst izložbe Kragujevačka tragedija u delima Nikole Koke Jankovića posebno treba istaći zato što je Janković pripadao generaciji koja iz školskih klupa izvedena na streljanje. Sama činjenica da je pukim sticajem okolnosti tada šesnaestogodišnji dečak izbegao sudbinu koja je zadesila njegove drugove u okupiranom i blokiranom gradu, ostavila je dubok trag na formiranje njegove ličnosti i još više ojačala neraskidive spone sa mestom u kome je ponikao. Jankovićevo sećanje i duboko poštovanje prema kragujevačkim žrtvama našli su izraz u stvaranju reljefa Majke za svečani portal Spomen-muzeja 21. oktobar 1976. godine, ciklusu crteža koji su mu prethodili, kao i na nekoliko verzija skulpture Majka.
Nikola Koka Janković (Kragujevac, 1926 – Beograd, 2017) vajar, profesor i akademik bio je jedan od najznačajnijih predstavnika realističkog pristupa u jugoslovenskoj skulpturi druge polovine 20. veka. Nakon završene Prve muške gimnazije u Kragujevcu Nikola Janković upisao se na vajarski odsek Akademije likovnih umetnosti u Beogradu u klasi profesora Lojza Dolinara 1946, a diplomirao je i magistrirao u klasi profesora Sretena Stojanovića 1952. godine. Izabran je za asistenta na predmetu vajanje - specijalnost obrada gipsa 1958. godine, za vanrednog profesora 1970, a zatim i za redovnog profesora Fakulteta likovnih umetnosti 1978. godine. Dopisni član SANU postao je 1997. godine, a redovni 2006. godine. Dobitnik je brojnih priznanja: Zlatno dleto ULUS-a, Beograd, 1962; nagrade za vajarstvo Umetničke kolonije Ečka, 1966; nagrade ULUS-a za sitnu plastiku, Beograd, 1982; nagrade za skulpturu na Jesenjoj izložbi ULUS-a, Beograd, 2004; plakete Svetog Đorđa grada Kragujevca za izuzetan doprinos afirmaciji i promociji grada u zemlji i svetu, Kragujevac, 2008; nagrade grada Beograda za likovno i primenjeno stvaralaštvo, Beograd, 2010; Velike nagrade Društva srpskih umetnika Lada za negovanje i razvijanje likovnih umetnosti, 2014; priznanje Kapetan Miša Anastasijević za životno delo, Beograd, 2016. Bio je član ULUS-a, grupe Samostalni i Društva srpskih umetnika Lada.
